PO CUMPRENDIRI SA LINGUA


Po cumprendiri sa lingua
– In sa lìtara a Gesùs funt sinnalaus unus cantu
fueddus: provaus a biri ita podint èssiri.
Bieus impari, unas po unas, is frasis:
- Chì totus essant donau un' agiùdu, chi totus s' essant bòfius beni...
Segundu tui, ita a at bolliri nai, chini ant èssiri custus totus?
Bolit nai totus is òminis. "Òminis" non ddu' est i-scritu, perou si cumprendit ca est de issus chi si chistionant. Tandus, propriu puita ca "totus" est de fasi de su nòmini, ddi nant pronòmini. Ma... ddu scieus e cantus ant èssiri custus òminis?
Nou, narat "totus", bai e cica cantus ant èssiri giustus giustus.
Totus est, po cussu, unu pronòmini indefiniu: non crarit su tanti.
- Sa di de Paschixedda unus cantu ant èssiri cuntentus...
Unus cantu... de ita ? (Pressonis) E cantus ant èssiri?
- I a bòlliri po donniunu una vida trancuilla...
Donniunu... Chini?...
– Tandus: totus, atrus, donniunu, nemus, cancunu, chinecasiat, nudda, meda, pagu, totu, peròmini, una pariga, unus cantu, funt pronòminis indefinius.
SU CONTU DE CHINECHISIAT
Custu est su contu de cuatru òminis chi ddis
narant: Donniunu, Cancunu, Chinechisiat e
Nemus.
Toçat a fai unu traballu mannu e Donniunu fiat
siguru ca dd' iat ai fatu Cancunu. Nd' iat ai
pòtzíu fai Chinechisiat, ma Nemus dd' iat fatu.
Po mori e po cussu Cancunu si fut arrennegau,
puita ca fiat su traballu de Donniunu. Donniunu
iat pentzau ca dd’ iat ai pòtzíu fai Chinechisiat,
ma non si ndi fiat acatau ca Nemus dd’ iat fatu.
Nci dd' iant acabáda ca Donniunu iat certau a
Cancunu puita ca Nemus iat fatu su chi
Chinechisiat iat ai potzíu fai.
- Torra a i-scriri su contu cumenti de chi a Donniunu dd’ essant nau Giuannicu, a Cancunu Antoni a Chinechisiat Srabadori e a Nemus Francìscu.
- Discuti su contu cun is cumpangius.
110